هیچکس باندازه خود حاکمیت و شخص آقای خامنه ای نمی داند که
جامعه برای انفجار منتظر یک جرقه است. نگاه کنید به سه خبر و
رویداد روزهای گذشته تا صحت این ارزیابی مشخص شود:
ایرج قادری، هنر پیشه ای که عمدتا در محافل هنری و برخی سطوح
روشنفکری او را می شناختند در گذشت. مقامات امنیتی وحشت زده او
را نیمه شب دفن کردند که حرکتی برای تشییع جنازه وی در تهران
آغاز نشود.
از آستانه دوم خرداد تا پشت سر گذاشته شدن راهپیمائی سه
میلیونی مردم تهران علیه کودتای انتخاباتی 22 خرداد، تمام
واحدهای سرکوب و مقابله نیروی انتظامی و سپاه درحالت بسیج بسر
بردند و از بیم واکنش های مردم نسبت به سالگرد 25 خرداد،
تقریبا اینترنت را در ایران از کار انداختند تا مردم نتوانند
با هم ارتباط گرفته و یکدیگر را برای تظاهرات – حتی پراکنده-
خبر کنند!
و سومین حادثه، مرگ طبیعی "حسن کسائی" نوازنده اصفهانی و بی
بدلیل "نی" بود که دو شب پیش روی داد که نهادهای امنیتی جسد او
را مانند جسد "قادری" ربوده و نیمه شب دفن کردند.
همین سه رویداد، چه نتیجه ای جز این بدست می دهد که حکومت از
سایه مردم در خیابان ها وحشت دارد، چه رسد به خود مردم!
Nessun commento:
Posta un commento