درسی که حکومت از تظاهرات دیروز باید بگیرد هر 10 نفر را 10 هزار نفر حساب کنید

همینقدر که همه فهمیدند جنبش سبز زنده است کافی است

اگر هر 10 نفر را 10هزار نفر حساب کنیم که بی شک، فراتر از این است، آنوقت می توان تظاهرات دیروز تهران را، تظاهراتی میلیونی ارزیابی کرد. تظاهرات دیروز تهران نشان داد که اگر نیروی سرکوب از مقابل مردم کنار برود و حکومت شهر و امنیت آن را به خود مردم، - مردم واقعی و نه اوباش حکومتی- بسپارد، آنوقت تظاهرات 25 خرداد 1388 حتی پر شمارتر از آن برگزار خواهد شد.

حتی گزارش هائی که از برخی شهرهای بزرگ ایران رسیده، مردم در آن شهرها نیز دیروز برای راهپیمائی به خیابان آمده اند. واقعه دیروز را اگر حکومت دست کم بگیرد و یا به نیروی خود برای جلوگیری از شکل گیری یک تظاهرات عظیم افتخار کند، خود را فریب داده است و بس. حادثه دیروز، که علیرغم قطع تمام ارتباط های اینترنتی و تلفنی و حتی قطع شبکه های ماهواره ای تلویزیونی و نزدیک به سه سال سرکوب خونین شکل گرفت، نشان داد که حکومت باید در انتظار بزرگ ترین تحریم انتخابات در تاریخ انتخابات در ایران باشد. وقتی با تهدید و باچوب و چماق و گلوله و موتور سوار و خطر زندان و مرگ مردم اینگونه به خیابان می آیند، و وقتی همین نیرو نمی تواند نقشی در بیرون کشیدن مردم از خانه و بردن آنها سر صندوق های رای بازی کند و اختیار در دست خود مردم است، آنوقت تحریم ملی قطعی است! و این در شرایطی است که مملکت از هر سو در خطر است و یگانه راه نجات از بحران وحدت ملی واقعی است. وحدتی که با تهدید بدست نمی آید و چهره های دعوت کننده آن نیز دیگر نمی تواند امثال خامنه ای و احمدی نژاد و فرماندهان سپاه و احمدی جنتی باشند!

آن چهره های وحدت بخش در حبس خانگی اند و در زندان اند و یا سکوت را ترجیح داده اند تا سرانجام پیشانی آقای خامنه ای به سنگ بخورد

برگرفته از پیک نت